Ken je dat; Aan het eind van een dag, wanneer je je kinderen naar bed brengt, je alle rituelen gehad hebt, zelf in je hoofd nog een heel to-do-lijstje hebt en dat je kind dan vraagt; “Mam, blijf je nog even bij me zitten?” Of: “Wil je nog even over mijn rug kriebelen? Over mijn buik wrijven?” Dat je jezelf dan hoort zeggen of denken; “Heel even dan, ik moet nog opruimen/ ik heb nog werk liggen/ de was moet nog opgevouwen.” Wat de reden ook is, wat je ook zegt of denkt, eigenlijk zeggen we daarmee: ‘Andere dingen komen eerst’.
Ik weet het, als ouders kunnen we niet de hele avond bij ons kind zitten of liggen. Dat zou het kind wel willen natuurlijk. En veel ouders zijn bang: je geeft ze een vinger, ze nemen je hele hand. Je geeft ze 5 minuten, ze willen er 20. Je geeft ze 20 minuten, ze willen er 40.
Maar weet je wat het is? Deze momenten zijn juist die momenten dat kinderen gaan vertellen. Over de afgelopen dag, over dingen die ze bezig houden. Juist op deze momenten zeggen ze je dingen die ze je overdag misschien nooit zullen zeggen.
“Mam, vandaag vond ik een briefje in mijn tas van dat meisje uit m’n klas. Ze wil verkering met me”.
“Vandaag hadden we een toets en ik was bang dat ik het niet wist, maar juf heeft me even geholpen en toen lukte het toch”.
“Ik mis opa. Krijgt elke opa kanker? Kunnen kinderen eigenlijk ook kanker krijgen?”
“De populaire jongens uit m’n klas maakten vandaag weer ruzie. Ik ben deze keer weggelopen en heb lekker met de andere jongens getafeld.”
Deze dingen gaan ze vertellen, juist op zo’n moment als we al het andere even laten. Voor deze zaken is ruimte, als we even vergeten wat we nog meer moeten of willen doen.
Vroeger hoorde ik mijn tante wel eens zeggen dat ik van onze kinderen moest genieten als ik ze zou krijgen. ‘Ze zijn maar zo kort klein, voor je het weet zijn ze uitgevlogen.’ En waarom zouden mensen kinderen krijgen als ze geen tijd met hen doorbrengen?
Weet je wat? Ik heb een besluit genomen.
Hoe druk ik ook ben, hoeveel werk en klussen er ook liggen, ik breng iedere avond als mijn kind in bed ligt 10 minuten tijd met ze door, als ze dat willen.
Ik zal over zijn rugje kriebelen als hij me dat vraagt, of even naast hem gaan zitten en wat praten. Ik zal luisteren, aanmoedigen en hen de onuitgesproken woorden vertellen waarmee ik zeg: VANDAAG, NU, OP DIT MOMENT, BEN JIJ EN ALLEEN JIJ HET MEEST BELANGRIJK VOOR MIJ
Want inderdaad, onze kinderen zijn maar zo kort ‘klein’. We hebben maar een paar jaar om echt aanwezig te zijn in hun leven. Laten we deze jaren verstandig doorbrengen. Wat doe jij?
Wil je ook overdag op een gezellige manier tijd met je kind(eren) doorbrengen? Even een momentje samen? Om je te inspireren heb ik een 20 tal activiteiten voor je verzameld.
Klik hier om ze te downloaden.