skip to Main Content

Van 11 tm 14 maart is Annemieke op werkbezoek geweest in Boekarest. Hieronder een kort reisverslag.

11 maart – ochtend. De werkdag begonnen op Schiphol?. Onderweg naar Boekarest om een paar dagen te gaan werken. Ik ga er weer mooie dingen brengen op het gebied van reflexintegratie, traumawerk en visueel leren. Zin in!

11 maart – avond. De eerste dag in Boekarest zit er al weer op. Nadat ik vanmiddag aangenaam verrast mijn hotelkamer – wat een appartementsuite blijkt te zijn?- binnenstapte, even bijgekomen van de reis en daarna een vervolg screening gedaan bij mijn Roemeense cliëntje. Nu precies een jaar geleden met hem gestart en wat een progressie! De reflexoefeningen hebben hun werk goed gedaan. Super om te zien. Morgen verder!

12 maart – avond. Een lange dag achter de rug. Maar ja, als je maar twee hele dagen in Roemenië ben moet je ze natuurlijk goed benutten?.
De persoonlijke begeleider op school daar wat nieuws kunnen bij brengen op het gebied van rekenen en begrijpend lezen, twee observaties met het wereldspel gedaan, een reflex screening met een nieuw cliëntje en een follow-up met een jongen die ik hier in oktober heb gezien. Wel weer wat golven in beweging gebracht denk ik ?.

13 maart – avond. Vanmorgen informatie over het brein en reflexen herhaald. En dat, de hele dag, -out of my comfort zone- in het Engels. Hoe fijn om als feedback te krijgen dat ze het nu nog beter begrijpen en er nieuwe kwartjes zijn gevallen?Daarna wat oefeningen herhaald waarbij een dame van het kantoor daar zich graag als vrijwilliger liet behandelen. ? Vanmiddag de film Lockzy vertoond (‘waar baby’s mensen zijn’), over hoe je vanaf de babytijd kinderen veilig en vertrouwd laat voelen. Erg indrukwekkend. Mooi nagesprek gehad over welke impact dit op ieder persoonlijk en haar professionele ontwikkeling heeft. 
Daarna een presentatie over visueel leren en het wereldspel. Ik denk dat ik dat ook naar Roemenië mag gaan brengen☺ 
Kortom weer een waardevolle dag!

14 maart – middag. Onderweg naar het vliegveld in Boekarest. Vanmorgen mocht ik de basisschool van mijn cliëntje bezoeken. Allereerst geweldig om te zien dat de gangen volgeplakt zijn met stickers om hinkelen en springen uit te lokken en dit n.a.v. mijn eerste bezoek vorig jaar zomer. Super om te zien dat ze iets met de informatie van destijds gedaan hebben. Ook leuk om te zien welke overeenkomsten en verschillen er zijn met de scholen in Nederland. Ook hier 25 tot 30 kinderen in een klas, frontaal voor het smartboard (ja, deze school heeft in iedere klas een digibord, de meeste scholen hebben dat niet.) Alle kinderen uniform gekleed. Elke dag (veel!) huiswerk vanaf groep 4? , tot frustratie van de kids. Er zijn elke dag 2 shifts; De kinderen van 6 tot 12 jaar gaan ‘s ochtends naar school, de kinderen van 12 tot 15 jaar ‘s middags. De lokalen worden dus dubbel gebruikt. Moet wel in een stad met 3 miljoen inwoners en veel kinderen, anders is er niet genoeg capaciteit. Er zijn ook scholen die zelfs met 3 shifts werken, de oudste jeugd gaat dan van 4 tot 8 naar school?.
Deze jongste kinderen hebben steeds 45 min les en gaan dan een kwartier naar buiten. Elk uur dus! Kunnen wij nog wat van leren…
Verder wordt er alleen maar onderwezen vanuit de leerkracht naar het kind. Niets interactief of coöperatief, daar hebben zij nog veel stappen in te maken. 
Het was een mooi inkijkje in hoe het er op deze school aan toe gaat. Nu terug naar huis.

Back To Top