Onlangs was ik naar een lezing van Saskia Bosman, over de pijnappelklier.
Dit onderwerp wekte mijn interesse, nadat ik een podcast van haar had beluisterd.
Saskia is bioloog en houdt zich al jaren bezig met studie en onderzoek naar de pijnappelklier.
N.a.v. haar lezing heb ik het volgende artikel geschreven.
Wat maakt de pijnappelklier nu zo interessant?
De pijnappelklier is een heel klein orgaantje, zo groot als een rijstkorrel en bevindt zich ergens midden in de hersenen. De pijnappelklier bevat neuronen die ook hormonen produceren.
Onder andere onder invloed van deze hormonen, serotonine en melatonine, beïnvloedt het onze bewustzijnsstaat.
Serotonine (ook wel het waakhormoon) en melatonine (ook wel het slaaphormoon) zorgen voor ons dag/nachtritme. Als de pijnappelklier goed werkt, is dat ritme goed in balans.
De pijnappelklier is groter bij kinderen, wat zorgt voor een grotere melatonineproductie. Vandaar dat kinderen meer slaapbehoefte hebben.
Nu tref ik nogal eens cliënten in mijn praktijk waarbij de balans in slaap/waakritme er niet meer is.
Vandaar ook mijn interesse in dit onderwerp.
Want wat maakt nu dat die pijnappelklier z’n werk niet meer goed zou kunnen doen?
Een van de triggers is de invloed van blauw licht. Blauw licht dat van onze schermen afkomt en waar veel mensen gedurende de dag (en avond!) langdurig aan blootgesteld worden. Dat het blauwe licht slecht is voor de ogen dat weten veel mensen wel, maar wist je dat het blauwe licht zorgt voor een verminderde productie van melatonine?
Een andere trigger die de balans in de pijnappelklier kan verstoren is elektromagnetische straling. Dit heeft te maken met kleine kristalletjes die voorkomen in de pijnappelklier, gemaakt van mineralen uit voeding.
Deze kristalletjes zijn gevoelig voor elektromagnetische velden en kunnen door deze straling ernstig verstoord worden.
Nu hoor ik nog al eens dat inslaapproblemen worden ‘opgelost’ door een tabletje melatonine te geven. Dat kun je zo krijgen bij de drogist. Maar wist je dat deze dosering vele malen te hoog is in verhouding met de natuurlijke productie van melatonine in de pijnappelklier? Met name deze (te) hoge dosering zorgt ervoor, dat bij regelmatig en/of langdurig gebruik, de pijnappelklier zelf ‘lui’ wordt en stopt met het produceren van melatonine. Als je stopt met het gebruik van de melatoninetabletjes, heeft de pijnappelklier 4 tot 8 weken (!) nodig om de eigen productie weer op gang te brengen. Daarvan zou je toch op de hoogte moeten zijn als je (of je kind!) deze tabletjes inneemt.
Het gebruik van melatonine is dan ook sterk af te raden, tenzij dit op doktersadvies is.
Wat dan wél te doen om te zorgen dat je pijnappelklier voldoende melatonine blijft/gaat produceren zodat je slaap/waakritme in balans komt?
Waar je direct mee kunt beginnen is door het advies op te volgen om
’s nachts alle stekkers uit het stopcontact te halen en de wifi uit te zetten. Daarnaast is het raadzaam een blauw licht filter op al je schermen te installeren. Zorg er ook voor dat je minstens 1 uur voor het slapengaan alle beeldschermen uit zet.
Fluoride zorgt voor afname van de werking van de pijnappelklier, dus fluoridevrije tandpasta is aan te bevelen (en om meer redenen overigens).
Ook kun je met je voeding iets betekenen:
Omdat de pijnappelklier vanuit de stof tryptofaan serotonine en melatonine produceert, zijn voedingsmiddelen die tryptofaan bevatten goede ‘voeding’ voor de pijnappelklier. Voorbeelden van tryptofaanrijke voedingsmiddelen zijn pompoenpitten, linzen, bananen, noten, ei, zonnebloempitten, zilvervliesrijst en dadels.
Tot slot is het interessant om te weten dat naast bovenstaande functies, de pijnappelklier ook ons biologisch kompas is. Het zorgt voor ons richtingsgevoel.
Ook zorgt de pijnappelklier ervoor dat je je met je intuïtie kan verbinden. Mediteren helpt dan ook de functie van de pijnappelklier te verbeteren.
Heb je vragen n.a.v. dit artikel? Neem gerust contact op.
Klik hier om de website van Saskia Bosman te bezoeken.