Wetenschappelijk onderzoek Hartcoherentie
Er is al veel wetenschappelijk onderzoek gedaan op het gebied van Hartcoherentie. Een van de interessante ontdekkingen is die van de samenhang tussen hartritme variatie en emoties. Bij emoties van frustratie, woede en wrok is er een hartritme, dat niet effectief is voor het lichaam, en er wordt het hormoon cortisol aangemaakt. Cortisol heet ook wel het verouderingshormoon en leidt tot geheugenzwakte, verminderde huidelasticiteit, grotere kans op diabetes, leverzwakte, verhoogde bloeddruk en hartziekten. In situaties van verhoogde stress en emoties als frustratie en wrok is het hartritme ongelijk en onregelmatig. Het hartritme ziet er dan uit als opgejaagde bergpieken. Gelukkig kan het hart ook een ander patroon laten zien. Dat is wanneer je merkt, dat je vertrouwd wordt, of gewaardeerd wordt, wanneer je dankbaarheid voelt en kan genieten. Het hartritme heeft dan een patroon dat er veel glooiender uitziet. De wetenschap noemt dit coherentie, en in je lichaam is alles beter op elkaar afgestemd.
Neurologen en cardiologen weten dat er verband bestaat tussen het hartritme en de amygdala, een gedeelte van de hersenen dat een cruciale rol speelt bij het geheugen. Gebleken is dat je helder kunt denken en op je best bent met dit coherente hartritme: Bij emoties als dankbaarheid en waardering wordt een ander hartritme voortgebracht, waarbij het hormoon DHEA wordt aangemaakt. DesoxyHydroEpiAndrosteron wordt ook wel het verjongingshormoon genoemd, en dat heeft het omgekeerde effect van cortisol. In Amerika, onder leiding van het Instituut voor Heart Math is er vijftien jaar ervaring mee met zeer interessante effecten, lagere bloeddruk, hogere examencijfers, minder faalangst, minder depressieve gevoelens, een meer gezonde hormoonhuishouding in het lichaam en hogere prestaties op allerlei gebieden.